Παιδιά !!



Το τι ακούω κάθε μέρα απο τα αστέρια μου δεν λέγεται (όπως και κάθε γονιός ) .... Είναι απίστευτα τα παιδιά σήμερα !!!





Η μικρή (2,5 χρονών) γύριζε σπίτι με την νονά της , με το αυτοκίνητο . Από κάποιο σημείο και μετά η πιτσιρίκα άρχισε συνεχώς να κοιτάει με αγώνια πίσω ... και λέει στη νονά της :
- Χαλά (χαρά ) να σου πώ ? Μας ακολουθάΕΙ η γραμμή (του δρόμου) !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





  • Το βράδυ πάει για ύπνο και λέει : Λοιπόν , θα τα πούμε αυιο , εντάτσι ?? και κλείνει τα μάτια για ύπνο .

Τα Χριστούγεννα είχαν μιά μικρή γιορτούλα στον σταθμό . Φτάνοντας λοιπόν εκεί την υποδέχεται η δασκάλα της και της λέει : "Ξέρεις ποιός θα έρθει μετά την γιορτή εδώ στο σχολείο ?? " . Η μικρή κοιτά καλά-καλά την δασκάλα της αλλά δεν απαντά . Της λέει λοιπόν : " Ο Αγιος Βασίλης !! " . Και η μικρή με μια απάθεια της απαντά : "Το φαντάστηκα !¨" ..... Κόκαλο η δασκάλα ...





Η μεγάλη (4,5 χρονών) μου ανακοίνωσε ότι αποφάσισε ότι δεν θα παντρευτεί τον Βασίλη (συμμαθητης της στον παιδικό σταθμό) αλλά τον Τζώρτζη (άλλος συμμαθητής) ... Γιατί λέει ότι αυτός την περιμένει να τελειώσει το πρωινό , ενω ο πρώτος οχι ... (άδικο έχει ?)




  • Επίσης ρώτησε τον πατέρα της (όταν ήταν 3) γιατί την βαφτίσαμε Βασιλική και όχι ... Παπαρίζου , που της αρέσει ??? (έλα ντε ...)


  • Αυτά και άλλα πολλά που αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι ... αλλά κατα καιρούς θα σας ενημερώνω !!!





13 σημειώματα:

Ανώνυμος είπε...

..δεν έχω λόγια.. μέσα στην μαυρίλα της δουλειάς, με έκανες και γέλασα....!!!

..ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ..!!!!!!!!!


Χαρά

Ανώνυμος είπε...

Να τα χαίρεσαι. Κι εγώ γέλασα. Ειναι τόσο έξυπνα τα παιδιά που σε αφοπλίζουν με τις ατάκες τους. Πραγματικά.

Χαμογελαστή σου καλημέρα

rain είπε...

Και που είσαι ακόμα. Θα'χεις ήδη και θα αποκτησεις άπειρες ιστορίες που θα κρατάς την κοιλιά σου από τα γέλια. Απίστευτες οι πιτσιρίκες σου.Να'ναι καλά τα μωρά μου, να μου τα φιλήσεις

Ανώνυμος είπε...

Μου άρεσε πολύ το "Λοιπόν, θα τα πούμε αυιο, εντάτσι ??"!!

Μια φίλη μου ρώτησε τη μικρή της (3-4 χρόνων) όταν την παρέλαβε από το σχολικό "καρδούλα μου τι φάγατε σήμερα;" για να λάβει την απάντηση "όλο τα ίδια και τα ίδια με ρωτάς - τίποτα άλλο δεν έχεις να ρωτήσεις;;"!!!!!! Και την επόμενη μέρα, για να προλάβει, έσπευσε να πει "μη με ρωτήσεις πάλι τι φάγαμε" σηκώνοντας και το χέρι απαξιωτικά!!! Όλα αυτά βεβαίως με παιδική άρθρωση..

Απίστευτα πιτσιρίκια! Έτσι ήμαστε κι εμείς άραγε τότε;

Ιφιγένεια θα μας γράψεις κι άλλα, ε;

sealike2 είπε...

Καλησπέρα, ξεδίπλωσες πολύ όμορφα τον αθώο κόσμο των παιδιών. Το ευτυχέστερο κομμάτι της ανθρώπινης εξέλιξης..Να είσαι καλά!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) Δεν νιώθεις κοντά τους να ξαναγίνεσαι και συ παιδί! Είναι υπέροχα! ! :)))

Ιωάννα είπε...

Καλό!!! Πολύ καλό!!
Γράψε κι άλλα!!

“Άμα τον κόσμο τον κυβερνούσαν τα παιδιά δεν θα υπήρχε κακία!!”

Ανασα του Βορρα είπε...

Ιφιγένειά μου ήρθα και γω και καλώς σε βρήκα!

Μια ιστοριούλα που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τις δικές σου.
Η μεγάλη μου κόρη τώρα 24...τότε...4.
Είχε μια δική της διάλεκτο από όταν άρχισε να μιλάει.

'Εχω κόσμο στο σπίτι(στο εξοχικό είμασταν μεσημέρι...μπάρμπεκιού κλπ)
'Ερχεται η κόρη μου κλαίγοντας.
"ΟΣΑΣΑ,ΕΣΑΣΑ,ΙΣΑΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑ"

Την περιεργάζομαι ήταν μια χαρά.
"Πονάς κάπου;" Τη ρωτάω..

Κίνηση κεφαλιού της που υποδηλούσε άρνηση.

"Ωραία" της λέω "αντε να πας να συνεχίσεις το παιχνίδι σου τότε!"

Οι προσκεκλειμένοι με μάτια γουρλωμένα παρακολουθούσαν την συζήτηση σα να άκουγαν κάποιους να συνομιλούν κινέζικα.
Τι είπε;

"ΣΚΟΝΤΑΨΑ,ΕΠΕΣΑ,ΧΤΥΠΗΣΑ"!

Φυσικά αυτά τα καταλάβαινα μόνο εγώ και η μικρότερη αδελφή της με την οποίαν ...εκεί να δεις "κώδικες επικοινωνίας!" που είχαν και συνεχίζουν ακόμη και τώρα.

M-meggie είπε...

Η ενημέρωση να είναι διαρκείς και συνεπής παρακαλώ. Τρελαίνομαι για "ατάκες" νεράϊδων.
Καλό σου απόγευμα.

Αννα είπε...

Εγω μπορει να μην ειμαι μαμα αλλα κατι τετοια τα ακουω καθε μερα...
Πολυ γελασα με τις μικρες σου!!!

Φιλακια να τις χαιρεσαι!!!

Σοφία είπε...

Πάντα ήταν απίστευτα τα παιδιά, αλλά το σχόλιο για την Παπαρίζου είναι ΟΛΑ τα λεφτά!

Να τις χαίρεσαι τις μικρές σου :-)

Billy είπε...

Καλημέρα, χρόνια πολλά. Είναι φοβερά τα παιδιά με την αθωότητά τους το τι μπορούν να πουν! Κάποτε ένα παιδάκι της πόλης καθώς ταξίδευε με την οικογένειά του και ο δρόμος προφανώς περνούσε ανάμεσα από κάποιον οπωρώνα είπε: "Μαμά κοίτα, τα πορτοκάλια ανέβηκαν στα δένδρα!" Εμ, βέβαια όταν είχε δέι πορόκάλια μόνο στο διχτάκι από το supermarket....
Mε την ευκαιρία: ΄πολύ ωραια τα πασχαλινά αυγά σου! Τα λέμε.

wanderer είπε...

πραγματικα να τα χαιρεσαι...με εκανες και γελασα!!!